Uit vorige geschriften – De lakens zijn donkerrood van het bloed
(…)
De politie van Zele wordt opgebeld.
“Een moord in de Tuitenstraat? Niets van gehoord!”
Een patrouille ruikt uit.
Ze bellen aan.
Gentiel Van Gele opent de deur.
“Maria De Loof? Mijn vrouw?
Mimi ligt al in haar bed?
Waarom?
Ik ben nog maar een halfuurtje thuis. Is er iets mis mee?”
Of hij even in de slaapkamer wil gaan kijken en of ze mogen meegaan?
“Zeker mag dat, maar waarom?”
Boven merkt Gentiel niets bijzonders.
Mimi lijkt rustig te slapen.
“Zie je nu wel?”
Of Gentiel de dekens wil wegtrekken?
Mimi ligt daar, lijkbleek, in een met bloed doordrenkte nachtjapon.
De lakens zijn donkerrood van het bloed.
“U zou beter nu naar beneden gaan, meneer Van Gele.
Wij zullen de hulpdiensten en het parket verwittigen.
Er zullen straks veel mensen naar hier komen.
Onderzoeksrechter Freddy Troch zal er zeker bij zijn.
Ik moet u nu verhoren over wat u weet over uw zoon en uw vrouw.
Ja, uw zoon Maurits.
Hij is nu in Gent, bij mijn collega’s.
Uw zoon zegt dat hij de dader is.
Het onderzoek zal moeten uitwijzen of hij de waarheid spreekt.
Mijn eerste vraag: waar was u vandaag?”
In Dendermonde verloopt het gerechtelijk onderzoek vlot.
Parketmagistraat Walter Van De Sijpe en onderzoeksrechter Freddy Troch wonen in Zele en dat helpt.
Weldra is alles gekend, bekend en bevestigd door de materiële vaststellingen.
Er is nergens tegenspraak, behalve over het drankmisbruik van het slachtoffer.
Maurits Van Gele beweert dat het ondraaglijk was geworden voor haar huisgenoten.
“Als ik thuiskwam, vroeg ik altijd ‘Hoe is ma?’ want ik wist zeker dat ze weer gedronken zou hebben.”
Mimi De Loof komt uit het moraliteitsonderzoek naar voren als een brave en stille vrouw die altijd hard heeft gewerkt en haar best heeft gedaan.
Het is waar, de laatste tijd was ze niet meer zo vlijtig.
De houding van een vermoeide vrouw die de laatste maanden naar haar pensionering aftelde.
“Iedereen had daar begrip voor.”
Drankmisbruik?
Was dat zo?
Of een dwanggedachte van Maurits Van Gele?
Tijdens een tweede lijkschouwing wordt geen spoor van levercirrose gevonden.
Wie te veel drinkt, heeft nochtans een aangetaste lever.
De verdediging twijfelt aan de resultaten van dit onderzoek.
(…)
Fragment uit ons boek Moord als Enige Oplossing
Lees verder in één van onze vorige boeken…
VORIGE
- Maar hij keert nooit meer terug
- In dit huis werd een mens afgeslacht
- Dringende en voorlopige maatregelen
- “Ik mocht van Johan Platteau geen verklaringen meer afleggen”
- Als de donkerste tijden van het katholicisme
- Het is Nina die het dossier instudeert
- Stefanie had haar eigen zolderkamertje
- “Een Hof van Assisen is geen bloemenwinkel”
- Niemand zal in hem de leraar mechanica uit Herk-de-Stad herkennen
- “Bel haar en zeg haar dat ik haar zo graag zie”
- Gabby is tot het laatst gebleven
- “Professor, kunt u dit nogmaals bevestigen?”
- Na Trage Armand komt Snelle Eddy
- Het bloedend hart van Hans Rieder