Uit onze boeken
– Als de donkerste tijden van het katholicisme
Een proces voor het Hof van Assisen met Piet Van Eeckhaut – om het even welk proces – vergeet je nooit. Zijn verbale kracht, zijn oratorisch talent, zijn mensenkennis, zijn charisma. Zelfs in dossiers waarin hij onsympathieke, moordende personages verdedigde. Velen hebben hem geïmiteerd en sommigen proberen het nog altijd, maar wie hem heeft gekend, gehoord en bezig gezien, weet dat niemand hem als advocaat kan evenaren. Fragment uit ons boek over het raadselachtige proces over de man met de afgesneden benen.
Uit ons boek ‘Moord als Enige Oplossing’
“… Dagenlang heeft Brugge gewacht op het getuigenis van Hilde, de vrouw om wie Jan op afschuwelijke wijze (door Linda, gv) werd vermoord. Wetsdokter Geert Van Parys had eerder al met professionele precisie aan de volksjury uitgelegd dat het slachtoffer niet meteen dood was.
“Uit de stuwing in de longen kunnen we afleiden dat hij geruime tijd heeft overleefd en verschrikkelijke pijnen moet hebben gevoeld. (…) Op een of andere manier werd alle bloed op het lichaam weggewassen. Dit gebeurde met een product dat hier, in dit gerechtsgebouw, wordt gebruikt om het sanitair te reinigen.”
Hilde zit ongemakkelijk op de getuigenstoel.
Ze voelt honderden ogen in haar smalle rug.
Linda geniet van de ontreddering van Hilde, dat zie je zo.
Hilde kan niet anders dan herhalen wat iedereen al lang weet.
De voorzitter wil het allemaal opnieuw horen.
De afspraakjes, de geile sms’jes, de vrijages op de achterbank, zittend of liggend, het pijpen, het samen uitkijken naar een flat, de onnozele beloften, de ontdekking van de relatie, de woede van Linda en de reactie van de brave echtgenoot van Hilde.
Het klinkt als een gedwongen publieke biecht uit de donkerste tijden van het katholicisme.
Het publiek is voldaan.
De journalisten ook.
Advocaat Annick Alders reageert giftig.
“Er is veel pers in de zaal, mevrouw. Morgen zal er een en ander te lezen staan in de kranten. Misschien best dat u vanavond eerst spreekt met uw man, vooraleer hij al die dingen zal lezen.”
Piet Van Eeckhaut kan zich niet meer bedwingen.
“Ja, de pers van tegenwoordig! Waar gaan we naartoe? Wat hebben ze deze week allemaal durven te schrijven over het slachtoffer? Dat is pure sensatie. De waarheid interesseert de pers niet meer. En bovendien hebben ze een medeplichtige gevonden in een gepensioneerd assisenvoorzitter die baarlijke nonsens uitkraamt, over alles en nog wat. Al wat hij zegt, wordt ongenuanceerd afgedrukt of op de televisie uitgezonden. Het is godgeklaagd.”
De advocaat heeft nog een boodschap voor de onthutste Hilde, die niet weet waar Piet het over heeft.
“U, Hilde, verwijs ik naar die prachtige aria van de vergiffenis tussen man en vrouw, getoonzet door Mozart…”
(…)
Fragment uit ons boek “Moord als Enige Oplossing”
Lees verder in één van onze vorige boeken…
VORIGE
- Het is Nina die het dossier instudeert
- Stefanie had haar eigen zolderkamertje
- “Een Hof van Assisen is geen bloemenwinkel”
- Niemand zal in hem de leraar mechanica uit Herk-de-Stad herkennen
- “Bel haar en zeg haar dat ik haar zo graag zie”
- Gabby is tot het laatst gebleven
- “Professor, kunt u dit nogmaals bevestigen?”
- Na Trage Armand komt Snelle Eddy
- Het bloedend hart van Hans Rieder
Smahane Elbedewy – Omar Ben Mohamed
“…Kan niet oordelen over Meester Piet Van Eeckhaut maar als ik zijn dochter Nina in de serie Strafpleiters aan het woord zag, kan ik vermoeden dat zij de verbale kracht, zijn oratorisch talent, zijn mensenkennis en zijn charisma geërfd heeft…”
Louis De Pelsmaeker (Aalst)
Een jeugdvriend die de herinneringen beheerst.
Toen al!
Advocaat Jan De Man (Schoten)
Helemaal correct, Gust!
Jan Van Dooren (Antwerpen)
Ik heb hem ook gekend op het justitiepaleis.
Zeer vriendelijke en gewone man.
Altijd klaar voor een praatje.
Ook met een gewone flik als ik.
Franky Toby-dufour (Antwerpen)
Geweldige man…uniek!!
Legendarisch zijn ook zijn spreekuren, toen nog op de Recollettenlei in Gent.
In de wachtkamer kon je het plafond voelen daveren als hij weer eens zijn woorden kracht bijzette tijdens een afspraak met een cliënt.
Jos Cnops (Steenokkerzeel)
We zullen hem nooit vergeten.
Niet als advocaat maar vooral ook als mens.
‘Het mens zijn’ sierde hem.