Vandaag – Terugdenken

En dan denk ik aan die zondagen, vroeger.
Zondagen van de jonge mensen die nu oud zijn.
Toen zondag nog een dag om te rusten was.
En de volgende zes dagen dienden om te werken, ook op zaterdag.

Die zondagen toen de tv nog niet was doorgedrongen.
Die zondagen toen de sociale media niet bestonden en de klok rond de aandacht opeisten.
Zondagen die dubbel zo lang duurden als de werkdagen.

Het meest denk ik dan aan die lange zondagnamiddag, na het gesproken dagblad op de radio.

Eerst nog “Opera en Belcanto” van Etienne Vanneste
En dan, eindelijk, de sportnamiddag.
Het wekelijks technisch mirakel van verslaggeving vanuit een voetbalstadion.

Tijdens de beginjaren nog alleen de tweede helft, klokslag 16 uur.
Want alle voetbalwedstrijden begonnen om 15 uur.
En om 17u45 alle uitslagen op de radio.
Vlaanderen luisterde, pronostiek Prior op tafel.

Wat heb ik jaren genoten en veel geleerd van die radiostemmen.
De grote vertellers als Maurice Dieudonné, Reporter 17, Wim De Gruyter, Hubert Van de Vijver, Piet Theys.
Later Marc Stassijns, Jan Wauters en de anderen.