Uit onze boeken
In de zaak Van Noppen wordt iets te veel gelachen

Geplaatst op door

Een boek over grote processen, ook dat rond de moord op veekeurder Karel Van Noppen waarover altijd een waas ven geheimzinnigheid is blijven hangen omdat niemand vrijuit kon spreken. Een assisenproces uit 2022 met ofwel te veel of te weinig beschuldigden want vier stuks, dat klopt niet. Een proces goeddeels gedomineerd, misschien zelfs georiënteerd door de sterke persoonlijkheid van voorzitter Edwin Van Fraechem.

Uit ons boek:

‘… We onthouden dat de hoogste bazen Karel Van Noppen een ongedurig mannetje vonden.
Ze gaven hem gelijk maar oordeelden de tijd nog niet rijp voor rabiate ingrepen.
Er moesten eerst wetten worden gestemd en het strafwetboek moest worden aangepast.
En eerst moest de veiligheid van de keurders kunnen gegarandeerd worden voor men de Grote Veldslag tegen de hormonen kon inzetten. Daarom kon men binnen het IVK niet anders dan Van Noppen intomen.
Het heeft, helaas, zijn leven niet meer gered…’

‘…Antwerpen, donderdagavond 25 april 2002.
De dag van de cafépraat, de dag der informanten.
Tientallen verklikkers waarvan niemand, zelfs voorzitter Van Fraechem niet, de naam mag weten, hebben in dit dossier onderzoeksrechter Myriam Vrints van hot naar her gestuurd.
Dit soort lafaards wordt door justitie beleefd “informanten” genoemd.
Ze worden zelfs op een of andere manier beloond voor hun gesystematiseerde roddel.

Zogezegd voor honderd procent betrouwbare verklikkers hebben er in dit dossier voor gezorgd dat tientallen personen ten onrechte in de gevangenis terechtkwamen als complotards van de moord op de ijverige IVK-keurder Van Noppen. Voorzitter Van Fraechem bood sommigen zelfs excuses aan. In naam van zijn minnares Justitia.

Is Alex Vercauteren vastgeraakt in het spinnenweb van deze verklikkers bij wie afgunst, platte wraak of commerciële sluwheid vaak een drijfveer is?
“Als dat zo verder gaat, dan zit hier binnenkort nog een minister op de beschuldigdenbank.”
Zo grapte de voorzitter.

Er werd iets te veel gelachen, vandaag.
Alsof alles hier al gezegd en geweten is.
Enkele rijen zitplaatsen, gevuld met gepensioneerden, hangen aan de lippen van de voorzitter.
Ze zien in hem de entertainer, de kampioen der woordspelingen, een Wim Sonneveld en een Toon Hermans tegelijk.
Al zijn grapjes worden door het plebs met smakelijk gelach ondersteund.
Tot meetbaar ongenoegen van zelfverklaarde onschuldigen als Daenen en Vercauteren voor wie deze hilariteit dodend is.

De volksjury lacht harder mee dan de gepensioneerden.
Na twee procesweken weegt de vermoeidheid.
Geen mens die zo veel kan onthouden.

Over Barrez, De Schutter en Daenen is de teerling geworpen.
Daenen blijft de enige valabele link tussen De Schutter en Het Vlees.

Vercauteren en zijn aanhang hebben vandaag gescoord.
Meer dan dat er eindeloos over deze ruwe man werd geroddeld, hebben we niet vernomen.
Onze indruk blijft dat Vercauteren méér weet maar minder heeft gedaan dan wat de aanklagers voorhouden.
Hij wordt opgeofferd aan de goden van Vlees en de Pecunia…’

Uit het boek “Beschuldigde Sta Op”

Lees verder in één van onze vorige boeken…

VORIGE