Uit vorige geschriften – Dringende en voorlopige maatregelen
(…)
Vrijdagavond 24 maart 2006.
Jos krijgt de meedogenloos klinkende beslissing van de vrederechter in handen.
Hij wist dat er narigheid op komst was.
Maar hij had niet verwacht dat het zo erg zou zijn.
Volgens het vonnis moet Jos inpakken en wegwezen, alle openstaande rekeningen betalen en verder financieel instaan voor de studies van zijn dochters.
Hij houdt zelf bijna niets meer over.
Jos kan het niet geloven.
“Heeft Barbara dan zulke goede advocaten?”
Wordt hij zomaar, van de ene dag op de andere, uit het huis gezet waaraan hij jaren heeft gewerkt?
En kan die vrederechter niet rekenen?
Het ruime pensioen van Jos werd tweemaal opgeteld.
Precies een maand geleden was er al dat krukdroge berichtje geweest van de bank.
Jos moest toen lezen dat “tot hun spijt” en “op vraag van uw echtgenote” en “in afwachting van” zijn rekeningen geblokkeerd werden.
Over een echtscheiding wordt hier al jaren gesproken, vooral door Barbara.
Ofwel maakt het koppel ruzie, ofwel spreken ze niet met elkaar.
Jos en Barbara slapen al twaalf jaar apart.
Ze komen vrijwel nergens nog samen.
Af en toe vallen er in huis klappen.
Er is geen sprake meer van een gezinsleven.
Barbara trekt vaak naar Amerika en Jos is geregeld op missie in het buitenland.
Boven, op zijn kamer, herleest Jos het vonnis twee-, driemaal.
Een aaneenschakeling van moeilijke zinnen waarvan hij de draagwijdte niet dadelijk snapt.
Hij zit in het document niets anders dan ronkende volzinnen zoals “dringende en voorlopige maatregelen” en “het bevel de echtelijke woning terstond te verlaten”.
Is het zo dringend dat hij morgen al moet verhuisd zijn?
En wat betekent hier “voorlopig”?
Er kan dus tegen in beroep gegaan worden of minstens over gepraat worden.
(…)
In het vonnis staat verder dat “de verplichting tot samenwonen wordt opgeschort”.
Hij krijgt zelfs het verbod om Barbara in de echtelijke woonst “te gaan opzoeken of lastig te vallen”.
(…)
De vrederechter heeft aan alles gedacht en gunt Barbara tot de laatste cent.
De militair in Jos voelt zich in de val gelokt en vernietigd.
Er gaat iets gebeuren.
(…)
Fragment uit ons boek De Kracht van het Kwaad
(…)
Lees verder in één van onze vorige boeken…
VORIGE
- “Ik mocht van Johan Platteau geen verklaringen meer afleggen”
- Als de donkerste tijden van het katholicisme
- Het is Nina die het dossier instudeert
- Stefanie had haar eigen zolderkamertje
- “Een Hof van Assisen is geen bloemenwinkel”
- Niemand zal in hem de leraar mechanica uit Herk-de-Stad herkennen
- “Bel haar en zeg haar dat ik haar zo graag zie”
- Gabby is tot het laatst gebleven
- “Professor, kunt u dit nogmaals bevestigen?”
- Na Trage Armand komt Snelle Eddy
- Het bloedend hart van Hans Rieder
