En, zo snel al, is ze 18 jaar

Geplaatst op door


Allez,
in mijn gedacht
is het nog niet zo lang geleden dat ik,
met Antje op mijn arm,
overal naartoe trok.
Bijna alle dagen.

Ze woog niet veel.
Ze was niet groot
en zat graag op mijn arm
of in mijn nek
of op mijn rug.

Zo konden we vlugger vooruit,
richting trein of bus.

En vandaar naar het park,
naar de speeltuin,
naar de cinema,
naar de snoepwinkeltjes,
naar de eendjes,
naar de zoo,
naar de grote speelgoedwinkels,
naar de lekkere ijswinkeltjes,
naar de frituur
naar de kermis.

Gezeten op mijn arm,
als in een zeteltje.

Dat heeft een paar jaar geduurd.
Totdat de mensen dachten dat ze niet kon stappen
en met medelijden naar ons keken.

Stappen kon ze zeker,
sneller dan ik.

En lopen,
ik kon ze al vlug niet meer volgen.

Daarna de fietstochtjes,
verder en verder.
En haar fiets werd ieder jaar groter.
Zelfs lekke banden hielden ons niet tegen.
En de regen ook niet.

Volgden de eindeloos lange schooljaren.
Maar ze was hier vaak
en graag
en nog altijd.

Het internet is een zegen voor ons,
al die tijd.
Ze heeft me alles geleerd.

Antje wordt nu 21,
heeft een sterk karakter,
werkt hard,
en is eigentijds mooi
en modebewust.

Een meisje om fier op te zijn.
Ze komt hier geregeld,
zeker voor de frietjes,
en ze heeft een eigen autootje.

Haar toekomst begint.
Mijn toekomst is het heden geworden.