commentaar – Seriemoordenaar Stephaan Du Lion … Pano

Erwin Verhoeven in Het Laatste Nieuws

donderdag 16 maart 2023

‘Pano’ bracht gisteravond de eerste aflevering in een reeks van twee over het assisenproces tegen Stephaan Du Lion, alias ‘de glazenwasser’. VRT-journaliste Machteld Libert interviewde de seriemoordenaar na zijn proces. Ook tegen haar blijft hij liegen.

Mooie tv, ‘Het antwoord van assisen’, dat moet gezegd.
Om de VRT-ploeg haar werk te laten doen, werden alle andere journalisten wel naar een hokje verbannen waar ze het proces op tv-schermen moesten volgen.

Voorzitter Dirk Thys schrijdt als een Romeins senator in toga door de gangen van het Vlinderpaleis. En de seriemoordenaar wandelt als een held door de gang van de gevangenis naar zijn rendez-vous met VRT-journaliste Machteld Libert.

Wist je dat je gepakt zou worden op het moment dat je je DNA moest afstaan?, vraagt de journaliste. Ja, hij besefte het. Maar vond het naar eigen zeggen niet erg: Ik wilde gepakt worden. Ha bon? Hoe leg je dan uit dat hij bleef liegen toen bleek dat zijn DNA in het sperma zat op het dijbeen van Ariane Mazijn? Ja, ik heb seks gehad met een vrouw die in die buurt woonde. Maar toen ik haar appartement verliet, leefde ze nog. Het was pas veel later, toen het Du Lion echt begon te dagen dat hij hing, dat hij tot bekentenissen overging.

‘Het antwoord van assisen’, heet het programma. Christian Clement, advocaat van Du Lion, zegt tot twee keer toe in de uitzending dat een assisenproces een zoektocht is naar antwoorden, voor alle partijen. Dat is het in tijden van slachtoffer-isme — de term is van wijlen Piet Van Eeckhaut — inderdaad geworden.

Een assisenproces is nog altijd een strafgeding tussen de samenleving en de beschuldigde.
De nabestaanden van de slachtoffers mogen mee de schuld aantonen, maar worden uitgesloten als het op bestraffen aankomt.
De tijdsgeest heeft echter gemaakt dat assisenprocessen steeds meer rond de slachtoffers draaien. Waartoe dat kan leiden, werd voorbije week duidelijk tijdens de karikatuur van een proces in Tongeren, over de moord op rapper Massimo De Luca.

Slachtoffers krijgen zelden antwoorden op een assisenproces.
Omdat, zo zegt een psychiater in de reportage, de daders uit een soort van zelfbescherming niet onder woorden willen of kunnen brengen wat er precies gebeurd is.
Ze moeten elke dag nog in de spiegel kijken.
Daarom vertelt Dutroux verhalen over netwerken.
En zegt Du Lion dat hij alles verdrongen en verdronken heeft.

De cliffhanger van de eerste ‘Pano’- aflevering over de glazenwasser is het antwoord dat Du Lion volgende week zal geven op vraag van de dochter van Eve Poppe, Vanessa Demares. Die jonge, moedige vrouw bracht de seriemoordenaar met haar getuigenis inderdaad wat van zijn stuk.

Maar zijn diepste geheimen vertelde hij niet.
Noch toen in Antwerpen.
Noch aan Machteld Libert.
Uit zelfbescherming.

WAT VOORAFGAAT

Op VRT heeft Pano het vanavond over en met seriemoordenaar Stephaan Du ­Lion die tientallen jaren vrij bleef na de lustmoord op vier vrouwen: Ariane Mazijn, Lutgarda Bogaerts, Maria Van den Reeck en Eve Poppe in 1992, 1993, 1994 en 1997.

Met de verbeterde technieken kon hij in 2017, door een toeval, gelinkt worden aan één van de vier moorden. De drie andere moorden bekende hij, min of meer spontaan.

De zaak tegen Du Lion, die veroordeeld werd tot levenslange opsluiting, kreeg al veel aandacht in de media.

VRT had een ploeg in de zittingszaal waar zij als enige (sic) medium mochten werken.

Zelfs in de gevangenis mocht Pano Du Lion interviewen.

‘Ik wilde de last al lang van mijn schouders, maar ik vond de moed niet zegt de nu beroemde, eerder beruchte glazenwasser tegen journaliste Machteld Libert.

Dat gesprek en de rechtszaak worden uitgesponnen over twee afleveringen.

Pano , dat onderzoekt waarom de man zolang uit de handen van het gerecht kon blijven, blikt op het proces en de feiten terug met Vanessa ­Demares, de dochter van Eve Poppe. Maar ook met advocaten, speurders en met Glenn Mazijn, de broer van Ariane.

(tove)

Pano , Eén, 21.30u