Rechten van de Mens moeten hoogste goed zijn, vindt Walter Van Steenbrugge
Op het internet, nog meest in de wereld van Twitter, wordt al weken verbaal slag geleverd over
het papier van Marrakech,
de bedoelingen van de Verenigde Naties
en het Verdrag van de Rechten van de Mens.
Advocaat Walter Van Steenbrugge krijgt het laatste woord.
“… Advocaat Fernand Keuleneer noemt het bevel van de Brusselse kortgedingrechter om IS-kinderen terug te halen een politieke beslissing. Hij deed dat in een opiniestuk, verschenen precies op de dag dat de katholieken het martelaarschap van de onschuldige of onnozele kinderen herdenken (DS 28 december).
Een rechter is er volgens hem niet om een wereldbeeld op te leggen,
wel om specifieke en welomschreven rechtsnormen toe te passen.
De rechter als een louter instrument, een machine dus.
In zijn betoog stelt Keuleneer dat er ruimte moest worden gelaten
voor de politiek
en de diplomaten
om de problemen voor de kinderen in Syrië te remediëren
zonder tot repatriëring over te gaan.
Kinderen die dreigen om te komen,
en geen enkele schuld dragen aan de plaats waar ze geboren werden,
moeten dan wachten op de politici,
op dit moment dus de ruziënde politici van lopende zaken.
Bescherming tegen willekeur
Dat de rechter in Brussel zich steunde op schendingen van de internationale hogere norm,
namelijk op de rechten vervat in het
Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM)
en het Kinderrechtenverdrag,
vindt de advocaat maar niets.
Hij vergelijkt de grondrechten uit het mensenrechtenverdrag met ‘3D-printers’,
die jezelf naar hartenlust kunt creëren.
Mensenrechten als een goedkope zelfbedieningsautomaat,
een soort van zelf te ontwerpen wegwerpproduct.
Keuleneer kent zijn geschiedenis niet.
Hij weet blijkbaar niet dat het EVRM er gekomen is na de Tweede Wereldoorlog,
om nooit nog een Holocaust mee te maken.
De bedenkers van het EVRM vonden dat
koste wat het kost
moest worden vermeden dat landen nog in staat zouden zijn een nationaal politiek beleid te voeren
waarbij de fundamentele rechten van de mensen
(zoals het recht op leven, het recht op een fair proces, het verbod op folteren en op discriminatie)
werden overtreden.
Boven de nationale wetgeving
Het verdrag installeerde daarom
boven de nationale wetgeving
een verdrag waarvan de teksten door iedereen kunnen worden ingeroepen.
In die mate dat de burger zelf de verdragsartikelen kan afdwingen
voor zijn nationale rechter
en wanneer die er geen gunstig gevolg aan geeft,
bij het Mensenrechtenhof een klacht kan indienen.
Deze principes laten de rechtzoekende
of onderdrukte
toe machtsmisbruik van de overheid aan te klagen.
Een bolwerk van vrijheid en een bescherming tegen willekeur en uitsluiting,
wat Keuleneer afdoet als
‘een autosnelweg waarop tal van autootjes met telkens een andere lading naar rechtscolleges snorren om te proberen daar hun lading aan de man te brengen’.
Religieuze verhaaltjes
Voor deze advocaat is er geen supranationale controle meer nodig
en moeten Belgische rechters
de eigen wetten
klinisch en chirurgisch toepassen
en mag men overheidsbeslissingen geen halt meer toeroepen.
Alle macht aan de uitvoerende overheid
met rechters aan de zijlijn
die obligaat moeten knikken
en buigen voor de bewindvoerende politici.
Een grotere uitholling van de rechterlijke macht is niet denkbeeldig,
het einde van de rechtsstaat is dan nabij.
Het wordt hoog tijd dat de kinderen van bij ons,
die geen verdienste hebben aan hun geboorteplaats
en het geluk hebben op te groeien in een veilige en geordende samenleving,
dit nationalistisch en egoïstisch parlando bestrijden.
Daarom is het nodig dat de kinderen van bij ons
niet meer onnozel worden gehouden met allerlei religieuze verhaaltjes,
maar onderricht krijgen over de mooiste tekst ooit geschreven,
namelijk deze die gebeiteld staat in het EVRM,
en geïnformeerd worden over de baanbrekende arresten die door het Mensenrechtenhof werden uitgesproken
waardoor voor welzijn en welvaart in onze contreien werd gezorgd.
In volle vrede
en in al zijn diversiteit,
zonder discriminatie,
met respect voor iedere mens en wars van ieder machtsmisbruik.”
Walter Van Steenbrugge
