R.I.P. – Renee Ruyts miste geen enkel assisenproces in Antwerpen – 1943-2016

In Memoriam door Gust Verwerft

In mei 2016 was er nog een proces voor het Hof van Assisen in Antwerpen.
Daar zag ik haar de laatste maal.
Ooit waren er een paar tientallen assisenwatchers, nu nog minder dan een handvol.

Renee miste nooit een assisenproces.
Tenzij ze in het ziekenhuis moest zijn voor een etappe in haar jarenlang gevecht tegen kanker.

Renee was een dame, altijd piekfijn gekleed en verzorgd, keurige manieren, echte Antwerpse humor, scherp verstand, klare taal, eigen mening.

Ik heb haar altijd gekend.
Ze was er al toen ik in 1985 als journalist aan mijn voltijds avontuur in het Hof van Assisen begon.

Ze heeft alle grote advocaten en magistraten gekend en zij kenden haar.
Haar mening over goed of slecht woog door.
Want Renee schreef alles op en herinnerde zich na jaren nog alle details.
De teleurgang van het Hof van Assisen en de politieke pantomines daarrond, irriteerden haar mateloos.

Haar belangstelling voor Justitie was legendarisch in Antwerpen.
Met haar echtgenoot woonde ze in hetzelfde flatgebouw aan de Amerikalei waar ook de al even legendarische advocaat en politicus Fred Erdman kantoor houdt.

De tweehonderd meter, minder, tussen haar woning en het justitiepaleis aan de Britselei, heeft ze duizenden keren afgestapt.
De jongste jaren met een stok.
En ze vond de trappen naar de hoofdingang almaar steiler en gevaarlijk worden.
Over de afschuwelijke sanitaire toestanden in het gerechtsgebouw zweeg ze zo veel mogelijk.

---

Het kwam altijd terug

Hoe lang sukkelde Renee al?
Misschien wel tien jaar en telkens had ze goed nieuws en was “het” overwonnen.
Maar “het” keerde altijd terug, in een andere vorm en op een andere plaats.
Vooral in haar ingewanden en dat werd moeilijk om uit te leggen.

Ze was opnieuw toe aan een maandelijkse chemobeurt.
“Dan neem ik je boeken mee, voor het geval ik langer moet blijven.”

Renee is niet gestorven aan kanker.
Vorig weekeinde was er een hersenbloeding, een verlamming, het ziekenhuis.
Daar is ze rustig overleden.
Weg de pijn en de schrik.

Het Hof van Assisen, voor zo ver er nog processen zijn, zal Renee Ruyts missen.
Haar journalistiek petekind Tamara Van Hasselt (Belga) blijft verweesd achter.
Wij allemaal.