Wie dat hier hoort en leest, denkt aan Les Miserables van Victor Hugo. Een vertelling over mensen die niets bespaard is gebleven.
De uitleg van Athena Man (33) klinkt aannemelijk, in die zin dat hier niet bewust wordt gelogen. Athena heeft voor zichzelf een waarheid opgebouwd en is in die waarheid beginnen geloven.
Hetzelfde voor Lorine De Witte (53) die ervan overtuigd is dat ze de waarheid spreekt omdat ze de meest onaangename dingen uit haar geheugen heeft weggefilterd.
Sterke akte van verdediging opgesteld voor Lorine De Witte (53). Volgens haar advocaten Floor Ameye en Filip De Reuse is openbaar aanklager Patty T’Jonck niet objectief en laat ze positieve elementen weg zodat de rol van Lorine véél erger overkomt dan het in werkelijkheid is. Ze gaan duidelijk voor de vrijspraak.
De aanklacht, zoals voorgelezen door Patty T’Jonck, werd eerder nochtans ademloos beluisterd: perfecte dictie, perfect ritme, met de perfecte klemtonen en intonaties waardoor de lange tekst écht tot leven kwam. Een radiostem. Geef ons meer dergelijke aanklagers.
Nina Van Eeckhaut, pro Athena Man, klinkt voorzichtiger. ‘We zullen het proces afwachten. We doen niet aan schuldverschuiving, wat onze cliënt gedaan heeft is heel erg.’.
Wat opvalt: de microfoons doen het alsnog goed en voorzitter Bart Meganck stelt zich in het begin redelijk inschikkelijk op tegenover de twee nerveuze beschuldigden die snel op hun gemak zijn. Goed zo.
De uitleg van Athena klinkt vlot, misschien te vlot, goed voorbereid maar niet echt diepgaand met gaatjes in het geheugen. Bij tegenspraak door de voorzitter, wordt de uitleg iets troebeler.
‘Dacht gij echt dat iemand die zo ernstig gekwetst is, weer vanzelf goed zou komen?’
Even vlot en duidelijk klinkt de uitleg van de blonde Lorine De Witte die tot de punten en komma’s uitlegt waarom zij hier totaal onterecht zit en dat ze geen enkel schuldig aandeel heeft in de gewelddadige dood van het slachtoffer dat hier, pour le besoin de la cause, moederke werd genoemd.
We worden hier ondergedompeld in een verhaal uit de onderbuik van Vlaanderen. En iedereen bezeten van een primaire drang naar seks met het leeftijdsverschil nooit als bezwaar, vandaar al die afgunst, jaloersheid en achterklap. En drank en drugs om nare gevoelens af te weren.
Twaalf jaar geleden stond de vader van Athena Man voor dit Hof van Assisen terecht, nu de beurt aan de dochter. Laat dit meetellen als een Grote Verzachtende Omstandigheid.
Een paar dagen verscheen haar broer Tarsis hier voor de correctionele rechtbank, beticht van fataal schuldig verzuim in dit dossier.
Spijtig voor Athene die, we zijn er zeker van, een goed hartje heeft, verpakt in een onmogelijk karakter, maar hoe zou dat komen, denk je?
De feiten beginnen met een onnozel incident in een sociaal flatgebouw van het OCMW en eindigen met een dik dossier en veroorzaken een vertoning met twee beschuldigden en tien advocaten die een volksjury van hun gelijk willen overtuigen in een proces dat twee weken duurt.
De uitgesleten assisenzaal is overmatig gevuld met burgerlijke partijen, twaalf totnutoe. Een kwaal waaraan het Hof van Assisen ooit zal bezwijken.
Nu weer worden liters helder water door de waterdrager ingeschonken waardoor de zitting geregeld moet worden stilgelegd voor lange plaspauzes.
Tussendoor een onaangename verrassing. De voorste rij (8 plaatsen), sinds 1985 voorbehouden aan de pers, wordt voor de helft (4 plaatsen) ingenomen door vier advocaten van de burgerlijke partij die daar opzettelijk geplaatst werden, inclusief met naamplaatjes. Werk voor de beroepsbond der journalisten. Probleem is dat in Brugge leidinggevende magistraten op non-actief werden geplaatst op het moment dat ze in deze materie orde op zaken zouden stellen, zo nodig met een personeelswissel.
Als de pers alles moest schrijven wat er verkeerd loopt binnen de West-Vlaamse justitie…
