Cyriel Lambrix: “Een volksjury, dat zijn geen analfabeten!”

Geplaatst op 23/08/202223/08/2022 door Gust Verwerft

Cyriel Lambrix (Nerem, 1938) uit Tongeren is nog steeds zittingsdeurwaarder op het Hof van Assisen in Tongeren en maakte in die functie straks 130 processen mee. Vrijwel niemand deed beter.

Een zittingsdeurwaarder staat, zeker in Limburg, het dichtst bij de juryleden en is o.a. in de praktijk de tussenpersoon tussen de gezworenen en de magistraten.

1

Ik heb in mijn lange loopbaan nooit één ernstige reden geweten waarom rechtspraak met een volksjury zou moeten verdwijnen. De volksjury is voor mij een heiligenhuisje waar je niet inbreekt. Door de zwijgplicht is er veel waarover ik niets kan of wil zeggen.

1
Ik heb in heel mijn carrière nooit een volksjury gekend die niet mee was met de zaak, hoe ingewikkeld het er soms ook mocht uitzien.

2
Vanuit mijn functie kan ik, misschien beter dan iemand anders, hoe de gezworenen met hun taak bezig zijn: het zoeken van de waarheid. Zelfs tijdens de kleine koffiepauze wordt er soms hevig gedebatteerd.

3
Alles hangt ervan af hoe de juryleden vanaf het begin worden opgevangen en begeleid.

4
Meestal komt daardoor het gezonde boerenverstand naar boven en vaak helpt dit in de moeilijkste situaties.

5
Het is telkens opnieuw een aangename vaststelling dat er 14 of 15 personen uitgeloot worden die mekaar van haar noch pluim kennen en toch vanaf de eerste dag alles samen doen.

2

Langlopende processen of misdaden in bendeverband, het maakt niets uit voor een volksjury.

1
Alles wordt hen klaar en duidelijk uitgelegd en ze krijgen de beschikking over een lijvig document, de akte van beschuldiging, waarin alle feiten objectief en duidelijk worden uitgelegd.

2
Er is spanning, er is stress, er is een grote aandacht, dat is waar.
In groep is een volksjury daartegen bestand.
Trouwens, dat geldt toch evenzeer voor beroepsrechters?

3

Juryleden zijn geen analfabeten, zoals sommigen het durven voorstellen.

1
Ik zeg nogmaals, ook zonder juridische kennis is een burger evenzeer in staat om te oordelen over begrippen als moord, doodslag, roofmoord, gewilde dood, ongewilde dood, roofmoord en noem maar op.

2
Het parket (de openbare aanklager) geeft een duidelijke voorlichting en juryleden kunnen en mogen zo veel vragen stellen als ze willen.

3
Ook de voorzitter is er om bepaalde begrippen duidelijk te maken, indien dat nodig zou zijn. Magistraten hebben daarin een grote ervaring.

4
In hun beraadslagingskamer helpen juryleden mekaar spontaan om onduidelijkheden weg te werken.

4

Emoties bestaan, maar niet alleen bij een volksjury

1
Ja, emoties zijn er bij iedereen tijdens de debatten maar ik weet zeker dat die aan het einde van het proces niet tot verkeerde uitspraken leiden.

2
Beroepsrechters hebben ook hun emoties maar kunnen die inderdaad vaak beter verbergen.

3
Ik zou niets aan het principe van de volksrechtspraak veranderen, dat loopt al tientallen jaren geruisloos en goed.

4
Inderdaad, we zijn dringend toe aan het afslanken van de procedure.
Ik denk dan aan het almaar groter wordend aantal getuigen dat wordt opgeroepen.
Moraliteitsgetuigen, dus zij die hun mening over het gedrag van anderen komen geven, hoeven voor mij niet te komen. Daar hebben we de politie voor.

5

Ik heb veel respect voor de volksjury als laatste stukje echte democratie

1
Het is inderdaad de laatste plaats waar de burger zelf over belangrijke dingen kan beslissen.

2
Ik ga ervan uit dat de politiek het Hof van Assisen met een volksjury niet zo maar kan laten verdwijnen. Het staat zo in de grondwet en Napoleon, die een vooruitziend man was, heeft het als dusdanig ingesteld.

6

Een assisenproces te duur? Er zijn dingen die evenveel of nog meer kosten maar waarover niet wordt gejammerd.

1
De kostprijs van een proces mag niet worden opgeworpen als argument om het Hof van Assisen te laten verdwijnen of in te perken.
Vraagt men zich soms af wat al die politiemensen bij voetbalrellen en andere manifestaties kosten?

2
Er kan bij justitie aardig wat bespaard worden en dan denk ik aan de grote processen in Tongeren waar men meende dat het uitrusten van relaiszalen hoognodig was, wat een gigantische meerkosten veroorzaakte. Voor mij was dat niet nuttig en niet nodig.