Dag 13a – Wat zeker is: moeder en zussen hebben hun best gedaan

Geplaatst op door
  • Nog altijd een foute stand van de camera. Publiek en pers in de relaiszaal kunnen de getuige niet zien.
  • Zelfde speurder, ditmaal over Mikail ‘Micky’ Yildirim (26). Zelfde hoest, zelfde gejaagdheid, zelfde overvloed aan details die niets met de horrordood van Hilal te maken hebben, zoals het aantal leerlingen in de kleuterklas van Mikail.
  • De gezinssituatie van de familie Yildirim wordt breed uitgesmeerd, ‘Thuis’ en ‘Familie’ tegelijk, in een Vlaams-Turkse versie.
    Kan boeiend zijn om er een nieuwe serie rond te maken, maar heeft niets te maken met de afgrijselijke dood van Hilal El Makhtout.
  • Geen toeval dat de volksjury al enkele dagen niets meer noteert. Die mensen weten al lang genoeg en hebben hun oordeel gevormd. Geen enkele getuige zal daar iets aan veranderen, ook niet het nieuwtje dat Mikail ooit 40 dagen gecollloceerd werd.
  • Interessant: ondanks het naderend proces is Mikail op Valentijnsdag 2022 gehuwd met zware diabetespatiënt, klasgenootje Naljae (1998) en in 2023 vader geworden van zoontje Zidane. De familie Yildirim steunt hen. Sedert zijn enkelbandperiode leefden ze in Bree 24/24 samen want Naljae werkt niet meer en dat leidt wel eens tot spanningen.
  • Eerder had hij een relatie met Selina (1997) die eveneens in de wijk woonde. Ze verbrak de relatie omdat hij in het prison zat en omdat ze ruzie hadden door zijn koppigheid.
  • Terloops: Mikail knipt geregeld zijn enkelband door, ontsnapt uit de gevangenis, bedreigt cipiers en politie met de dood en heeft heel wat dossiers tegen zich lopen.
  • Advocaat Frank Scheerlinck grijpt de kans om in de stijl van zijn mentor Piet Van Eeckhaut al een stuk te pleiten over de morele ontreddering van zijn cliënt door de gezinssituatie, gesitueerd in de armere wijk Winterslag. Over Yildirim zal inderdaad het hardst over medelijden moeten gepleit worden om een zware straf te kunnen ontlopen.
  • Vader Yildirim (60), eerder voorgesteld als een doortrapte schurk en geweldenaar, maakt hier een goede beurt met zijn doorleefd verhaal over zijn echtscheiding, de komst van een stiefpapa en de gevolgen voor de kinderen. ‘Helaas, de kinderen werden tegen mij opgezet, vanaf zijn 13de jaar heb ik hem niet meer kunnen of mogen zien, ik zou hem vandaag zelfs niet herkennen. Mijn deur is nochtans altijd voor hem blijven openstaan, helaas is hij nooit gekomen.’
  • Oudste zus Yildirim beschrijft vader als geweldenaar, ook tegen de oudste zoon die stierf in een verkeersongeval. ‘Mama en de zonen kregen geregeld klappen. Ik niet, ik was zijn prinses.’
  • We horen hier een welbespraakte vrouw bezig, kaderlid bij een multinational, in haar vertelling aangemoedigd door de advocaat over anekdotes uit het woelige en tragische familieleven en om haar te laten afronden met een smeekbede om die ‘jongens’ nog een kans te geven, want ze zijn zo jong…’
  • Moeder Yildirim houdt zich kranig en probeert iets te zeggen over hun leven in de wijk Winterslag. ‘Het was een goede jongen…’
  • Moeder verwijt zich vandaag dat ze ooit haar zoon uit huis liet zetten, wegens onhandelbaar en tegelijk een risico voor haar, als moeder die er alleen voorstond.
  • ‘Drugs? Och, zoals alle jongens in de wijk…’ Al die jongens, hier, zijn geen slechte jongens, ik heb hen zien opgroeien.’ Ja, Micky was kwaad toen we hem naar een speciale school stuurden, hij had zijn fierheid, hij wilde niet aanzien worden als een gek.’
  • Zelfde speurder, zelfde stijl, zelfde hoest, zelfde invloed van Dafalgan, ditmaal met zijn boek over de frele Safouane Ajmerrou (nu 25) uit Genk.
  • Safouane, zoals zijn broer en twee zussen, een Belg met Marokkaanse roots. Keurige familie, zo te horen, met studenten in het voortgezet onderwijs. Zachte jongen, niet te slim, sportief, altijd op hetzelfde adres gewoond; studie sportleraar maar niet voleind, arbeider bij Nike. En dan stilaan de weg naar af, te beginnen met kleine, daarna grotere diefstallen, lid van een gewelddadig groepje, herrie in de gevangenis, enz….
  • Note voor Paul Van Tigchelt: haal deze vorm van moraliteitsonderzoeken weg uit het Hof van Assisen. Wie te veel wil bewijzen, bewijst niets. Zelfs langdradigheid heeft haar grenzen.
  • Het goede nieuws is dat het hele gezelschap, van korporaal tot generaal, vindt dat het allemaal wel wat lang duurt en dat alles voortdurend herhaald en opgeblazen wordt, pour le besoin de la cause.
  • Duidelijk toch dat deze beschuldigden werden meegesleept door een groepsdynamiek die oncontroleerbaar was geworden doordat iedereen er wilde bijhoren en zeker niet flauw wilde doen.
  • Er kan misschien worden gepleit dat ze zich allemaal verdoofden met joints of coke en niet meer ten volle beseften wat ze deden.
  • Wat met de praktische kant van dit proces? Laat ons hopen dat tussen zetel, parket en balie reeds stille afspraken werden gemaakt over de kwalificatie van de schuldvragen voor enkele figuranten.
  • Hebben de borstels van justitie iets te grof gekeerd?

  • Dinsdagvoormiddag 12 december 2023