arrest
Couvin 2021 – De legionair slaat weer toe met zijn hakbijl – ‘Ik ken deze vrouw niet’ – Aanklager vraagt en krijgt 30 jaar +10 jaar TBR
De laatste argumenten van de verdediging
Zes verzachtende omstandigheden, dat is wat de verdediging bijeen had gebracht.
Advocate Sandrine Thirion:
“Niemand kan de gruwelijke daad van Sébastien de Monte goedpraten. Voor ons is het soms nog steeds een mysterie. U hebt hem wellicht ervaren als koud, zonder ziel, soms wreed. Dat komt door de wanhoop. Hij heeft niets meer te verliezen, geen hoop meer in de toekomst. De trauma’s die hij al op jonge leeftijd heeft meegemaakt, hebben een enorme invloed gehad op wie hij vandaag is. Hij heeft al van kinds af aan niets anders dan geweld gekend. Op 19 maanden oud werd hij door zijn vader uit het raam gegooid. Bij die gelegenheid werden er sporen van oude klappen vastgesteld. Hij werd door zijn grootouders van moederszijde in de brandnetels gegooid en van zijn stoel geduwd. De politie heeft hem uit die hel gehaald. Op 6-jarige leeftijd werd hij in een pleeggezin geplaatst. Door zijn stiefvader leerde hij de slagen met de riem en de spijkerplanken kennen. Sébastien werd daarna bij nonnen geplaatst. Hij is opgegroeid in een mishandelende familie. Zijn moeder wilde hem niet meer. Hij ervoer dit als een echte verlating. Op 14-jarige leeftijd belandde hij in de criminaliteit, diefstal, harddrugs, van tehuis naar tehuis…”
En nog veel erger
“Hij heeft inderdaad psychopathische trekken. Hij heeft een verontrustend gedrag, dat voortkomt uit de persoonlijkheid die hij zich al van jongs af aan heeft gevormd. Hij heeft alleen maar mishandeling ervaren van zijn moeder, vader, grootouders en stiefvader. Hij is gevormd door die mishandeling en ziet de wereld alleen maar door die bril. Hij denkt dat hij in een wereld van roofdieren leeft en is er zelf een geworden om te overleven. Met de verlating en mishandeling kon hij niet anders dan een psychopathische persoonlijkheid ontwikkelen.” Volgens de advocate was de dood van zijn vrouw in 2020 een echte schok. “Hij ging nog meer kapot, belde regelmatig naar de zelfmoordhulpdiensten. Hij was verloren. Hij zegt dat hij verloren is. Ik ben zo zwak om te denken dat we hem een gevoel van hoop moeten geven. Een toekomst is moeilijk, maar mogelijk.”
Hij heeft geen enkele hoop meer
Het woord aan advocate Aline Fery, de tweede verdediger: “Ik heb hem 15 dagen geleden ontmoet. Hij was apathisch, zonder hoop. Zijn leven is op 16 april 2021 gekanteld en dat is zijn schuld. Ik ben pessimistisch over zijn toekomst. We vragen u om hem niet tot het maximum te veroordelen.” De advocate somt zes verzachtende omstandigheden op. “Ten eerste zijn blanco strafblad. Hij heeft in België slechts twee veroordelingen door de politierechtbank. Hij heeft tien antecedenten in Frankrijk, maar geen enkele criminele veroordeling. Ook zijn ongelukkige verleden speelt een rol: zo’n gekwetste jeugd heb ik zelden gezien. Hij heeft geen enkele opleiding, geen liefde, geen normen gekregen. Ook zijn eenzaamheid en isolement spelen een rol. Zijn vrouw betekende alles voor hem en ze is overleden. Sindsdien is hij verloren, denkt hij aan zelfmoord. Alcoholmisbruik is ook een hel.”
1. Geen crimineel verleden: De beschuldigde heeft in België slechts twee veroordelingen door de politierechtbank. In Frankrijk heeft hij tien antecedenten, maar geen criminele veroordelingen.
2. Getroebleerde jeugd: De beschuldigde heeft een erg gekwetste jeugd gehad. Hij heeft geen opleiding, liefde of normen gekregen.
3. Eenzaamheid en isolement: De beschuldigde leeft in eenzaamheid en isolement.
4. Verlies van zijn vrouw: Zijn vrouw betekende alles voor hem en haar dood heeft hem diep geraakt.
5. Suïcidale gedachten: De beschuldigde kampt met suïcidale gedachten.
6. Alcoholmisbruik: Alcoholmisbruik is een probleem voor de beschuldigde.
Naast de verzachtende omstandigheden, wijst de verdediging op de volgende punten:
- De beschuldigde bekent de feiten.
- Hij was behulpzaam tijdens het onderzoek.
- Hij heeft aangegeven waar hij het mes heeft weggegooid.
Met betrekking tot de strafmaat, pleit meester Fery voor een kans op re-integratie:
- Laat hem in de gevangenis werken.
- Hij is 42 jaar oud.
- Men wordt niet als psychopate geboren.
- De verdediging houdt hoop op re-integratie.
- De verdediging vraagt om geen straf van 30 jaar, de maximumstraf.
- De terbeschikkingstelling van 10 jaar aan de strafuitvoeringsrechtbank is niet verplicht.
WAT VOORAFGAAT
De openbare aanklager Jessica Iadanza heeft het over een monsterachtige misdaad.
“De beschuldigde heeft ons geen enkele uitleg gegeven. Hij leefde een marginaal bestaan, gericht op alcohol- en drugsmisbruik. Al vroeg werd een duistere kant in hem ontdekt, maar hij weigerde steeds de aangeboden hulp en koos voor gewelddadig gedrag. Zijn echtgenote was 44 jaar ouder dan hij, en hun samenzijn was chaotisch en gewelddadig. Het moraliteitsonderzoek bracht niets geruststellends over hem aan het licht. Geweld was overal waar hij kwam present, zelfs bij mensen die hem wilden helpen. Als we hem ondervragen, zegt hij zich niets te herinneren.”
“Hij jaagt iedereen angst aan, zijn persoonlijkheid is geënt op een antisociale en psychopathische structuur. De psychiater gaf hem een score van 22 op 24 op de Hare-schaal voor psychopathie. Hij weigert alle regels en tolereert geen frustratie. Hij is enorm agressief en impulsief. Niemand had iets positiefs over hem te zeggen, aangezien hij aan de rand van de samenleving leefde. Hij is een ijzingwekkend figuur.”
Jessica Iadanza vroeg aan de volksjury om geen verzachtende omstandigheden te erkennen voor de beschuldigde. “Er zijn tal van verzwarende factoren: de wreedheid van de daad, het aantal slagen, de koelbloedigheid die hij toonde, zijn onverschilligheid, zijn antisociale en psychopathische persoonlijkheid, zijn gebrek aan zelfreflectie.”
Ze voegde eraan toe dat het erkennen van zijn ongelukkige jeugd als een verzachtende omstandigheid een verkeerd signaal zou geven aan de samenleving.
“Zijn verleden rechtvaardigt de moord op Muriel Robert niet. Zijn broer heeft niet hetzelfde pad bewandeld als hij. Hij is de verantwoordelijke, en niemand anders.”
De houding van de beschuldigde sinds de feiten en het begin van het proces werd ook besproken.
“Hij heeft geen enkele emotie getoond. Ik merk een totale afwezigheid van spijt bij hem op. Hij heeft tijdens het proces geen woord gerept over Muriel Robert of haar naasten. Hij heeft al eerder sancties en pogingen tot heropvoeding ondergaan, maar niets heeft geholpen. Op de eerste dag van het proces zei hij dat hij zou blijven drinken als hij uit de gevangenis komt.”
Ten slotte werd het risico op recidive aangehaald.
“Dit is een reëel gevaar bij hem, gezien zijn verleden, zijn alcoholmisbruik, zijn impulsiviteit, zijn weigering elke vorm van van gezag te aanvaarden, zijn onvermogen om verantwoordelijkheid te nemen, zijn gebrek aan introspectie of schuldgevoelens. Als hij vrijgelaten wordt, zal er een nieuw drama plaatsvinden. Hij vormt een gevaar voor de samenleving.”
WAT VOORAFGAAT
De volksjury van het Hof van Assisen heeft donderdag (21 maart 2024) Sébastien de Monte (41) schuldig bevonden aan doodslag op Muriel Robert.
Op 16 april 2021 werd het slachtoffer, Muriel Robert (55), dood aangetroffen in verdachte omstandigheden in een appartement aan de Rue de la Ville in Couvin.
De Monte heeft altijd ontkend dat hij iets met de dood van Robert te maken had. Hij beweerde dat hij haar op de dag van de feiten had aangetroffen toen ze al dood was.
WAT VOORAFGAAT
Hof van Assisen Namen/Namur
vanaf maandag 18 tot en met vrijdag 22 maart 2024
Beschuldigde:
Sébastien de Monte (1982 = nu 42 jaar)
Slachtoffer
Muriel Robert (55)
Voorzitter
Philippe Gorlé
Openbaar aanklager
Jessica Iadanza
Gerechtsdeskundigen
M. Renaud-Muylkens (toxicoloog)
Advocaten burgerlijke partijen
Etienne Gras et M. Henin
Advocaten verdediging
Aline Fery en Sandrine Thirion.
Volksjury
4 mannen, 8 vrouwen
Feiten
Couvin, rue de la Ville, appartement
Vrijdag 16 april 2021
Lijk lag in bloedplas.
Arrest
Schuldig aan doodslag
30 jaar + 10 jaar TBR
Onderzoek
- Sebastien de Monte was in de streek gekend én gevreesd als ‘de legionair’, de huurling.
- De beschuldigde heeft een loodzwaar verleden, een gevuld strafregister, kende een erg ongelukkige en gewelddadige jeugd, doorstond als kind enkele zware ongevallen en is verslaafd geraakt aan drank en drugs.
- Bloed van het slachtoffer op zijn gezicht en jeansbroek.
- Beschuldigde belde zelf naar de hulpdiensten en beweerde dat hij het slachtoffer bij zijn thuiskomst had aangetroffen.
- Het onderlichaam van het slachtoffer was naakt, het bovendeel was bewerkt met een hakmes.
- Er waren duidelijke afweerverwondingen op de arm.
- Geen sporen van braak.
- De beschuldigde beweerde eerst de vrouw niet te kennen.
- Aan zijn kledij en laarzen hingen menselijke resten.
- Een deel van het keelskelet van het slachtoffer kon niet worden teruggevonden.
Het proces
Op 16 april 2021 werd het lijk van Muriel Robert (55) aangetroffen in een appartement aan de Rue de la Ville in Couvin. De omstandigheden van haar dood waren verdacht. Al snel richtte het onderzoek zich op Sébastien de Monte, geboren in 1982 en in de regio bekend als “de legionair”.
Uit het persoonlijkheidsonderzoek van de politie blijkt dat Muriel Robert de vijfde was van acht kinderen. Ze had een gelukkige jeugd, maar ging niet naar school en heeft nooit gewerkt.
Christine (65), de oudere zus van Muriel Robert, werd gehoord in het kader van het persoonlijkheidsonderzoek. “Ze was erg lief, we waren allemaal erg close. Ze kreeg drie kinderen met haar eerste partner en was erg verdrietig toen hij haar verliet. Ze begon met verkeerde vrienden om te gaan en te drinken. Ze ontmoette een andere man met wie ze 10 jaar samenbleef. Ze dronk nog meer en hij was gewelddadig tegen haar. Ze dronk niet als ze op haar kleinkinderen paste. Ze wilde niet afhankelijk zijn van haar dochters, geen last voor hen zijn.” En de getuige besloot: “Ze had een goed hart, ze gaf alles wat ze had. Ik heb haar opgevangen en dat ging goed. Ze was erg beïnvloedbaar, te lief, naïef en kon haar geld geven om te drinken voor de mensen die ze in het park in Couvin ontmoette.”
Hugues (60) leefde 18 jaar samen met Muriel Robert, met wie hij drie dochters heeft. “Ze ging veel uit, was niet altijd betrouwbaar. Soms ging ze een heel weekend weg. Ze begon veel te drinken, ze ging de verkeerde kant op, er ging niets meer goed in onze relatie. Ik heb de beslissing genomen om haar te verlaten. Na onze scheiding ging het bergafwaarts vanwege haar vriendenkring en haar alcoholverslaving. Ze dronk op straat, bier en rosé. Ze werd afhankelijk van het OCMW. Ze zorgde goed voor de kinderen totdat ze niet meer op kon staan ’s morgens omdat ze zo veel uitging. Haar uitstapjes en vriendenkring maakten het ingewikkeld.”
Een vriendin die haar in 1993 leerde kennen, vertelt: “Haar broers waren drinkers en vechtersbazen. We deden een jaar een opleiding tot verpleegkundige, maar ze gaf al snel op. Ze besefte dat studeren niet voor haar was, aangezien ze al huisvrouw en moeder was. Ik heb haar een tiental jaren gekend. We gingen soms samen naar de discotheek. Ze had een vriendinnenrelatie met haar oudste dochter. Toen ik haar kende, was ze geen alcoholist. We hadden in 2012 en 2017 contact via Facebook. Ze was kalm, passief, een stille kracht, gereserveerd. We lachten veel tijdens het uitgaan.”
Een andere vriendin van Muriel Robert verklaart: “Ik werkte in een opvangcentrum en toen werden we bevriend, rond 2010. Ze woonde toen bij haar zus. Haar toenmalige partner was gewelddadig tegen haar, ze had soms een blauw oog. Ze werd dakloos en ik heb haar bij verschillende gelegenheden opgevangen. Ze was geweldig, had een goed hart, ze had levensvreugde en was de eerste om mensen te helpen. Ze was een goede moeder en oma. Ze zocht een woning en wilde eruit komen. Ze wilde geen man meer in haar leven. We brachten de dag voor haar dood samen door. Haar dood deed me pijn, ze verdiende dit niet, ze laat kinderen en kleinkinderen achter.”
Muriel Somme, de voorzitter van het Rode Kruis van Couvin: “We hebben een sociale douche geopend en Muriel was de eerste die bij ons kwam douchen. Ze was een van onze stamgasten. De eerste keer dat ik haar zag, was ze op het plein van Couvin, ze wankelde met een blikje bier in haar hand, dat ze op de grond gooide. Ze was in slechte staat, ze bracht haar dagen door in het park, met haar broer en een kleine groep. Ze vernietigde zichzelf met alcohol en schaamde zich. Ze praatte nooit over haar verleden, ze was gereserveerd, gewist, bijna uitgedoofd, klaagde nooit. Ze at niet veel. Ze deed weinig of niets om haar situatie te veranderen. Ze was een heel vriendelijk persoon, erg zachtmoedig. Onze vrijwilligers waren aan haar gehecht geraakt. Ze waren erg aangeslagen door haar dood. Ze is nooit dronken bij ons geweest.”
De gedragsdeskundigen hebben het tijdens hun verhoor over de beschuldigde over een ernstige persoonlijkheidsstoornis van het antisociale type, grenzend aan psychopathie. De Monte was verantwoordelijk voor zijn daden op het moment van de feiten. Er is een gebrek aan empathie en emotionele betrokkenheid vastgesteld, evenals een gebrek aan angst met betrekking tot de feiten.
Voorzitter Gorlé wil meer weten over het beweerde geheugenverlies van de beschuldigde. Dokter Schena: “Geen enkel element kan zijn amnesie verklaren. Het kan niet worden toegeschreven aan zijn alcoholconsumptie, die al jaren gaande is, gezien het alcoholgehalte van 1,81 gram per liter op de dag van de feiten. Dit is een banaal niveau. Niets zou deze black-out verklaren. Het inroepen van een black-out is een veelgebruikt verdedigingsmechanisme bij psychopathische persoonlijkheden.”
Wat horen we hier over de beschuldigde?
- De Monte heeft een gewelddadige jeugd gehad.
- Hij heeft een langdurig strafblad voor diefstal en geweld.
- Hij was getrouwd met een oudere vrouw die beweerde dat hij haar mishandelde.
- De Monte ontkent geweld tegen zijn ex-vrouw.
Speurder Delvigne presenteerde het moraliteitsonderzoek van de beschuldigde.
Volgens de politieman heeft de Monte al geweld meegemaakt toen hij nog in de buik van zijn moeder zat. De vader van de Monte sloeg zijn moeder regelmatig. “De Monte werd vaak in het ziekenhuis opgenomen en op jonge leeftijd aan familieleden toevertrouwd. Op 3-jarige leeftijd werd hij in een pleeggezin geplaatst. Na deze plaatsing voelde hij zich in de steek gelaten. Vanaf zijn 12e levensjaar liep hij weg van het tehuis waar hij verbleef en pleegde hij met een bende winkeldiefstallen. In die periode begon hij ook met drugs en alcohol.”
Op 18-jarige leeftijd ging trok hij de wereld in. Tot zijn 29e levensjaar leefde hij op straat en verviel hij aan alcohol, geweld en drugs. “Hij pleegde gewapende diefstallen en werd 9 keer voor deze feiten veroordeeld.”
In 2011 arriveerde de Monte in België. In 2015 trouwde hij in Brussel met een dame van rond de 70 jaar. Deze dame klaagde over klappen die ze van de Monte zou hebben gekregen. Een onderzoek naar haar dood, die als verdacht werd beschouwd, werd zonder gevolg geklasseerd wegens onvoldoende bewijs. De Monte ontkent dat hij ooit gewelddadig tegen haar is geweest.
