Opinie
De terugkeer van de klare taal

Geplaatst op 26/09/202301/10/2023 door Gust Verwerft

Auteur: Gust Verwerft

Hoe eenvoudig de procedure voor een Hof van Assisen vroeger was en hoe ingewikkeld en hoe tijdrovend en hoe-ver-van-de-mensen-weg het nu geworden is. Volgens mij steekt daar een plan achter om meer argumenten te vinden om het systeem van rechtspraak via een volksjury te kunnen afschaffen van zodra er een nieuwe regering is.

Vandaag hebben we alweer kunnen horen en zien hoe de procedure wegdrijft van de gewone vrouw of man. Wat de experts van het Nationaal Instituut voor Criminaliteit en Criminalistiek hier kwamen afleveren, hoort thuis in de aula van een universiteit, op internationale studiedagen of voor de afhandeling van een doctoraatsthesis over genetisch materiaal, bloedsporenanalyse, textielvezels, sterrenkunde, geneeskunde en nog veel meer. Niet in een Hof van Assisen.
In de hoogste intellectuele middens zouden ze daar applaus, bloemen en subsidies voor gekregen hebben. Niet in een Hof van Assisen. Uren en uren en nog eens uren voorlezen van slides, met af en toe een summiere toelichting of een portretje en een grafiekje en tegelijk almaar nuanceren en een heldere ja en een heldere nee vermijden. Want klare taal klinkt niet geleerd genoeg.
Voor mij kwam deze opvoering over als een hoor-eens-wat-wij-allemaal weten. Het moorddossier over de dode Daniël is relatief eenvoudig. In betere tijden zou geen volksjury getwijfeld hebben om te antwoorden op de schuldvragen. Nadat voorzitter Alexandra Van Kelst de experts eindelijk, met een ietwat geforceerde bedanking, de zaal kon buitenwerken, bleef een veelheid aan twijfel over, toch af te meten aan de bangelijk vele vragen die de jury stelde.
Is er dan binnen de hiërarchie en binnen de organogrammen van justitie niets of niemand die buitensporig wetenschappelijk gedoe uit de assisenprocedure kan weghouden?
Hoe eenvoudig het vroeger was toen justitie geen prularia nodig had om de waarheid te achterhalen en gerechtelijke dwalingen nog moesten uitgevonden worden. Omdat de waarheid altijd eenvoudig is, iets wat de nieuwe generatie niet meer wil aanvaarden.
Als de parketten en procureurs hun volgelingen niet kunnen of wensen in te tomen, dan is het aan de voorzitters om terug te grijpen naar de spelregel van de mondelinge procedure, het gezond verstand en de kracht van het gesproken woord. Het is alsof deze begrippen niet meer bestaan, zelfs nooit bestaan hebben.
Op een justitieminister die nog nooit op een Hof van Assisen te zien was, hoeven we voor een uitzuivering niet te rekenen.