Over eeuwige twijfel die er nooit is geweest
Onze en andere reacties

Geplaatst op door

Natuurlijk waren dat twee goede afleveringen van de VTM/HLN-serie ‘Eeuwige Twijfel?‘. Zelfs als ware ‘Gecommercialiseerde Twijfel’ een betere werktitel geweest.

  • Er werd veel reclame over gemaakt, er werd naar gekeken, er werd over gepraat en de vele reclameblokken werden er kwaadschiks bijgenomen omdat koken geld kost.
  • Het project werd in mekaar gestoken, gemonteerd en volgepraat door vakmensen, laat dit duidelijk zijn.
  • Los van de commercie en pal in de ethiek, is het niet zo duidelijk wat de bedoeling van de serie is, zeker wat het alomgekende epos van de parachutemoord uit 2006 betreft. Een tv-format dat eindigt met een generiek waarin herhaaldelijk wordt gemeld dat Els Clottemans en haar advocaten niet wensten mee te werken aan de uitzending. Dat zegt toch al iets. Een generiek waarin men tegelijk had kunnen melden wie niet werd gevraagd om een mening en waarom. Dat gedeelte bewaren we voor onze memoires, ooit.
  • Vanzelfsprekend leverde én het onderzoek én het wekenlange proces in de herfst van 2010 geen materiaal op om kunstmatig of commercieel geïnspireerde twijfel te ondersteunen.
  • Gaandeweg de uitzending krijg je almaar vaker het gevoel dat aan de sprekers weggefilterde vragen over ’twijfel’ worden gesteld en dat die vragen wellicht zo vaak worden herhaald totdat in hun mond ook twijfel kan worden gehoord.
  • Mag ik het jammer vinden dat de beruchte Nederlands-Limburgse professor-psycholoog Peter Van Koppen in fine werd opgevoerd om te komen kakelen over niet-bewezen schuld, geen bewijzen en een tunnelvisie van de speurders.
  • Speurders die helaas de kans niet meer kregen om daarop te reageren.
  • Tenslotte nog dit: alweer wordt de parachutemoord aan het grote publiek voorgesteld als een krachtmeting tussen Jef Vermassen en Vic Van Aelst als advocaat van Els Clottemans. Een Grote Onvolledigheid die nu al jaren standhoudt.
  • Clottemans werd verdedigd door Katrien Van der Straeten en haar aandeel was erg groot, groter dan die van de mediatieke Vic Van Aelst. Waarbij, wellicht moedwillig, voorbij werd gegaan aan de enorme présence van de openbare aanklager Patrick Boyen die van dit dossier (en dat van Ronald Janssen) zijn levenswerk heeft en had gemaakt.
  • Het is procureur Boyen die het verschil maakte en Clottemans voor de volksjury bracht, het is hij die bijna 200 getuigen liet oproepen, het was hij die de vragen stelde die alle duidelijkheid brachten en het was hij die een nietigverklaring van het proces door het Europees Hof kon onmogelijk maken.
    Dat Patrick Boyen in deze afleveringen werd vergeten, is hopelijk een toeval.
  • Toen Jef Vermassen aan zijn pleidooi begon, was de volksjury al lang overtuigd van haar schuld. Het was bijlange niet zijn beste pleidooi, met enkele technische vergissingen.

Boek nog worden besteld in de boekhandel of via deze website www.assisen.be