L 130 – Patrick Conrad (2020) – “De traagheid waarin ik verblijf”
Dichter, romanschrijver, thrillers, scenario’s, beeldend kunstenaar, filmregisseur …
Uit de cyclus ‘De traagheid waarin ik verblijf’,
het laatste gedicht uit “En de bomen, de nieuwe bundel” (2020).
Wilrijk – Antwerpen, 16 juli 1945:
Geboorte van Patrick Jean Armand alias Patrick Conrad.
Hij groeide op in kunstzinnige, Franstalige familie van Duitse oorsprong.
Oprichter – samen met Nic Van Bruggen – van de Antwerpse kunstenaarsbent pink poets (pp)
(1972-1982). Zijn werk werd vertaald naar o.a. het Engels en het Duits.
Naast de 20 romans die hij schreef, maakte hij ook 20 films voor televisie en bioscoop.
Conrad is ook bekend als beeldend kunstenaar.
De traagheid waarin ik verblijf
Al werd ik vaak gestenigd, met stenen heb ik nooit gegooid
en minder nog heb ik beelden verwoest of steden vernield.
Mijn wapens waren mijn woorden die ik voor waarheid hield
en aan vrienden en vijanden heb vergooid.
Ik weet nog dat wij dronken en dansten tot we vielen
en zowel binnen sliepen als buiten in het gras.
De tijden waren bewogen en onze liefdes breekbaar als glas.
Ik doolde door de leegte, op zoek naar de vrouw voor wie ik zou knielen.
Zij die blijven zullen verder leven in mijn dromen
waarin ook zij tijdens eindeloze dagen zullen verdwalen.
Een feest zag ze komen, geen feest zag ze gaan.
Wat mij overblijft is de broze waan
dat iets van wat was zal voortbestaan in mijn verhalen:
een goede hand, wat verzinsels, een verscheurd land … en de bomen.
Literatuurprijzen
1968 – de Sienjaalprijs
1969 – Arkprijs van het Vrije Woord voor Mercantile Marine Engineering
1971 – Tweejaarlijkse poëzieprijs van de De Vlaamse Gids
1976 – Poëzieprijs van de provincie Antwerpen
2007 – Diamanten Kogel (beste thriller van België en Nederland) voor Starr
2015 – Hercules Poirotprijs voor zijn thriller Moço
Filmprijzen
1967 – Prijs voor de experimentele kortfilm Les Wagons Verts-reseda, Benelux Filmfestival
1985 – Prijs voor de videoproductie van Parlez-moi d’Amour, Festival van Nyon (Zwitserland)
1985 – Oecumenische Prijs voor Parlez-moi d’Amour, Festival van Nyon (Zwitserland)
1986 – Grand prix voor Parlez-moi d’Amour, Festival Video Réalité, Brussel (België)
1985 – Speciale prijs van de jury voor Permeke, Festival van Nyon (Zwitserland)
1985 – Publieksprijs voor Permeke, Festival van Nyon (Zwitserland)
1985 – Prix Femina voor Permeke
1985 – Prix André Cavens voor Permeke (prijs voor de beste Belgische film van het jaar)
1986 – Prijs Bert Leysen voor Dada Tristesse (prijs voor de beste Belgische televisiefilm van 1985-1986)